Okluzja otoczenia jest techniką stosowaną w grafice komputerowej do obliczania stopnia, w jakim dany punkt w trójwymiarowej scenie jest oświetlany światłem otoczenia. Na przykład w scenie na zewnątrz niebo jest uważane za źródło światła otoczenia. Tak więc każdemu określonemu punktowi sceny można przypisać wartość w zależności od tego, w jakim stopniu jest ona widoczna dla nieba. Dokładniej, jeśli podróżowałbyś przez tunel, wejście byłoby bardziej narażone na światło otoczenia, ale głębsze części tunelu byłyby ciemniejsze lub bardziej zamknięte.

3D, warunki programowania