W bazie danych SQL kluczem podstawowym jest jedna lub więcej kolumn, które jednoznacznie identyfikują każdy wiersz w tabeli. Klucz podstawowy jest definiowany przy użyciu ograniczenia PRIMARY KEY podczas tworzenia tabeli lub zmiany tabeli. Każda tabela może mieć tylko jeden klucz podstawowy.

Kolumny zdefiniowane jako klucz podstawowy mają ograniczenie NOT NULL, co oznacza, że ​​muszą zawierać wartość. Jeśli tabela jest zmieniana w celu dodania klucza podstawowego, każda kolumna zdefiniowana jako klucz podstawowy nie może zawierać wartości pustych ani wartości NULL. Jeśli kolumna to robi, ograniczenie klucza podstawowego nie może zostać dodane. Ponadto w niektórych relacyjnych bazach danych dodanie klucza podstawowego tworzy indeks tabeli w celu zwiększenia szybkości wyszukiwania określonych wierszy danych, gdy zapytania SQL są uruchamiane w tej tabeli.

Terminy bazy danych, podstawowy, SQL