Zapora sieciowa jest podobna do zapory ogniowej, ponieważ uniemożliwia użytkownikom dostęp do określonych treści stron internetowych, najczęściej witryn informacyjnych i publikacji naukowych. Aby uzyskać dostęp do niektórych (czasami wszystkich) obszarów tych witryn, użytkownicy muszą uiścić opłatę abonamentową. Istnieją zarówno twarde, jak i miękkie płatne ściany, przy czym ta druga jest mniej restrykcyjna w odniesieniu do treści widocznych bez subskrypcji.

Strony gazet i czasopism zaczęły wdrażać płatne ściany z powodu spadku subskrypcji materiałów drukowanych. Pierwsza zapora została wdrożona w 1997 r. Przez Wall Street Journal. Do 2007 r. WSJ miał ponad milion użytkowników. Wykorzystanie płatnych sieci pozostaje tematem debatowanym, niektórzy uważają je za konieczność w obecnej technologii, a wiek internetowy i inni utrzymują informacje w Internecie powinny pozostać wolne.

Warunki biznesowe, Subskrybuj