W sieci pierścieniowej pakiety danych przemieszczają się z jednego urządzenia do drugiego, aż dotrą do miejsca przeznaczenia. Większość topologii pierścieni pozwala pakietom podróżować tylko w jednym kierunku, zwanym jednokierunkową siecią pierścieniową. Inne umożliwiają przesyłanie danych w dowolnym kierunku, zwanym dwukierunkowym .
Główną wadą topologii pierścienia jest to, że jeśli jakiekolwiek pojedyncze połączenie w pierścieniu zostanie zerwane, cała sieć zostanie naruszona.
Topologie pierścieniowe mogą być stosowane w sieciach LAN (sieciach lokalnych) lub WAN (sieci rozległe). W zależności od typu karty sieciowej używanej w każdym komputerze w topologii pierścienia, do połączenia komputerów używa się kabla koncentrycznego lub kabla sieciowego RJ-45.
W przeszłości topologia pierścienia była najczęściej stosowana w szkołach, biurach i mniejszych budynkach, w których sieci były mniejsze. Jednak obecnie topologia pierścienia jest rzadko używana, ponieważ została zmieniona na inny typ topologii sieci w celu zwiększenia wydajności, stabilności lub wsparcia.
Zalety topologii pierścienia
- Wszystkie dane przepływają w jednym kierunku, zmniejszając ryzyko kolizji pakietów.
- Serwer sieciowy nie jest potrzebny do kontrolowania łączności sieciowej między każdą stacją roboczą.
- Dane mogą być przesyłane między stacjami roboczymi z dużą prędkością.
- Dodatkowe stacje robocze można dodawać bez wpływu na wydajność sieci.
Wady topologii pierścienia
- Wszystkie dane przesyłane przez sieć muszą przechodzić przez każdą stację roboczą w sieci, co może sprawić, że będzie wolniejsza niż topologia gwiazdy.
- Cała sieć zostanie zakłócona, jeśli jedna stacja robocza zostanie zamknięta.
- Sprzęt potrzebny do podłączenia każdej stacji roboczej do sieci jest droższy niż karty Ethernet i koncentratory / przełączniki.
Warunki sieciowe, status dzwonka, pierścień tokena, topologia