Alternatywnie określana jako głębokość piksela, głębia koloru odnosi się do liczby bitów na piksel na monitorze komputera, które reprezentują określony kolor. Im więcej bitów na piksel, tym większa różnorodność kolorów i jakość monitora. Pierwsze karty graficzne i monitory obsługiwały kolor 1-bitowy, który był monochromatyczny (najczęściej czarno-biały), dla wczesnych komputerów, takich jak Apple Macintosh i Atari ST.

Obecnie większość komputerów obsługuje co najmniej 32-bitowy kolor, co pozwala na 16, 7 mln kolorów. System Windows 7 wprowadził obsługę 48-bitowego koloru, zakładając, że karta graficzna komputera obsługuje tę głębię kolorów.

Ewolucja głębi kolorów

Wraz ze wzrostem technologii i dostępnych zasobów systemowych wzrasta głębia kolorów. Poniżej znajduje się lista wszystkich różnych głębi kolorów w historii komputerów.

• 1-bit (21 lub 2 kolory) - Monochromatyczne wyświetlacze.
• 2-bit (22 lub 4 kolory) - wyświetla CGA.
• 4-bit (24 lub 16 kolorów) - wyświetlacze EGA.
• 8-bit (28 lub 256 kolorów) - wyświetlacze VGA.
• 16-bit (216 lub 65 536 kolorów) - wyświetla XGA.
• 24-bit (224 lub 16 777 216 kolorów) - wyświetla SVGA.
• 32-bitowy (16 777 216 kolorów + kanał alfa (232 lub 4 294 967 296 kombinacji kolorów))
• 48-bit (248 lub 281 474 976 765 656 kolorów)

Kolor, terminy kolorów